PHYSICS & ASTRONOMY

به گزارش خبرگزاری مهر، در شرایطی که حرکت نوترینوها از سرن به لابراتوار گرن ساسو این روزها تئوری نسبیت خاص انیشتین را به چالش کشیده است به نظر می رسد که حتی رصدهای نجومی کهکشانهای دور نیز فرمول نسبیت عمومی را تائید می کنند.

گروهی از فیزیکدانان نجوم مرکز کیهان شناسی تاریک و موسسه نیلز بوهر با انجام اندازه گیریهای جدید در مورد اینکه پخش نور به چه روشی تحت تاثیر جاذبه خوشه های کهکشانی قرار می گیرند نشان دادند که پیش بینی های تئوری انیشتین در سطح کیهانی کاملا تائید می شود.

رصد فواصل دور در جهان برپایه اندازه گیریهای انتقال سرخ انجام می شود. انتقال سرخ، نوعی جابجایی داپلراست که وقتی ستارگان و کهکشانها از ما دور می شوند و جهان را گسترش می دهند به سمت سرخی پرتوهایی که از سوی این اجرام آسمانی ساطع می شوند میل می کند.

برپایه تئوری نسبیت عمومی انیشتین، نور و همچنین انتقال سرخ تحت تاثیر نیروی گرانش اجرام بزرگی چون توده های کهکشانی قرار می گیرند. این درحالی بود که انتقال سرخ گرانشی نور در مقیاس کیهانی تاکنون هرگز اندازه گیری نشده بود.

این دانشمندان با اندازه گیری طول موجهای مرتبط با نور، بر روی نور تابیده از حدود 8 هزار توده کهکشانی را مطالعه کردند و به خصوص کهکشانهایی را مورد بررسی قرار دادند که در بخش داخلی تر و بخش حومه این توده های کهکشانی قرار داشتند.

براساس گزارش نیچر، با استفاده از تئوری نسبیت عمومی، محاسبه انتقال سرخ برای مناطق مختلف این کهکشانها امکانپذیر شد.

این ستاره شناسان اظهار داشتند: "محاسبات تئوریک انتقال سرخ گرانشی برپایه تئوری نسبیت عمومی انیشتین با رصدهای نجومی کاملا موافق بود. به عبارتی دیگر، مشاهدات ما این نظریه انیشتین را تائید کردند."